Eκδόσεις Λυμπέρη. Ο κύκλος κλείνει.Eγώ το έζησα.

Είναι κάποια νέα που όταν τα μαθαίνεις πονάνε πολύ,πιο πολύ απο άλλες κακές ειδήσεις, κυρίως όταν με αυτά δένεσαι συναισθηματικά. Χθές πληροφορήθηκα το κλείσιμο των εκδόσεων Λυμπέρη. Εκεί πριν ένα χρόνο εγώ έκανα την πρακική μου στην Vogue . Απο τις πιο δυνατές εμπειρίες στην ζωή μου, έμαθα τόσα πολλα σε θέμα δημοσιογραφίας και μόδας .Για πρώτη φορά ήμουν σε ένα εργασιακό περιβάλλον που θα ήταν όνειρό μου να δουλέψω. Δυσκολίες υπήρχαν αλλά παντού υπάρχουν. Εκεί γνώρισα ταλαντούχους ανθρώπους , με αυτό που λέμε αστέρι πάνω απο το κεφάλι τους. Να μπαίνουν δηλαδή στα γραφεία και να γίνονται αμέσως αντιληπτοί. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον Μιχάλη Πάντο που έμπενε στα γραφεία πάντα βιαστικός λόγω του φόρτου εργασίας και ένιωθες αμέσως την Θετική του ενέργεια να σε κυριεύει ,έριχνε αμέσως και μια ατάκα και προσπαθούσες να συγκρατήσεις τα γέλια σου.Ακατόρθωτο. Την γλυκήτατη Ίρις που με δέκτηκε αμέσως με τον πιο όμορφο τρόπο,εξηγώντας μου τόσα πολλά.Και το Ευχαριστώ και το Σε παρακαλώ πρώτες και κύριες λέξεις στο λεξιλόγιο της, αυτό που λέμε πραγματική ευγένεια στην ψυχή. Την εκθαμβωτική Γεωργία που με το που την γνώρισα είπα αυτή ρε παιδί μου είναι γυναικάρα. Γυναίκα που θές αμέσως να την κάνεις κολλητή. Με τεράστιο ταλέντο , η αίσθητική της και ο τρόπος που αντιλαμβάνεται την μόδα εμένα μου ταιριάζει πολύ. Η Ειρήνη με τα υπέροχα τατουάζ και απίστευτο γούστο και ταλέντο σε αυτό που κάνει.Η Δέσποινα που κάθε μέρα ήθελες να "κλέψεις" και κάτι άλλο απο αυτά που φορούσε, στυλάτη απίστευτα.
'Ηταν αυτό που ξυπνούσες και ανυπομονούσες να πάς εκεί, για να μάθεις τρία πράγματα παραπάνω , να ζήσεις μια ακόμη μοναδική εμπειρία. Οι φωτογραφήσεις, τα μοντέλα, τα ρούχα (ρούχα που μπορεί μια φορά στην ζωή σου να σου δοθεί η ευκαιρία να τα αγγίξεις). Κι όμως μας έδειχναν εμπιστοσύνη, ήθελαν να μάθουν για μας.Ζούσα το άγχος τους, τον θυμό τους, την απογοήτευσή τους, την χαρά τους. Τους έβλεπα πως τα έδιναν όλα ενώ ο μισθός τους συνεχώς μειωνόταν. Τό έκανα γιατί το γούσταραν. Το αγαπούσαν .Όλοι ,τα καταπληκτικά παιδία στο στούντιο, οι φωτογράφοι, ο πάντα ήρεμος Διευθυντής φωτογραφίας Λευτέρης , ο Μιχάλης, ο Στέφανος, η γλυκήτατη και πάντα χαμογελαστή Κύνθια. Η Αντριάνα και η Ναταλία του ΕΓΩ ,ψυχάρες και υπέροχες!Ο Χρήστος του Life Style που εγω προσωπικά τον λάτρεψα , απ΄'τους καλύτερους ανθρώπους και ταλέντα που έχω γνωρίσει στην ζωή μου.Το αισθανόμουνα, πως οι δυσκολίες υπήρχαν ,η αβεβαιότητα για το αύριο επίσης αλλα αυτό προσπαθούσαν να το αγνοούν και τα κατάφερναν. Οταν ήρθε η τελευταία μέρα και έπρεπε να φύγω η στεναχώρια μου ήταν τεράστια ,γιαυτό και ενώ είχα υποσχεθεί στον ευατό μου πως δεν θα κλάψω, έκλαψα πιο πολλές φορές και απο αυτές που υπολόγιζα. Είχα φτάσει στο σημείο να τους νιώθω παρέα μου, καθημερινότητα μου ,ανάγκη μου. Γι 'αυτό και που τώρα αυτός ο κύκλος έκλεισε αφού οι εκδόσεις Λυμπέρη κλείνουνε, ποιοι φταίνε και γιατί έφτασε σε αυτό το σημείο δεν είμαι σε θέση να ξέρω ούτε να κρίνω ,ήθελα να πώ απλά αυτά που ένιωθα να μιλήσω για την ευγένεια που έδειχναν πάντα ο κος. Αντώνης Λυμπέρης και η κα.'Ελενα Μακρή Λυμπέρη .Τα τελευταία λόγια της κας Έλενας Μακρή Λυμπέρη που ζήτησα να δώ προσωπικά πριν φύγω και δέκτηκε αμέσως, ήταν να μήν σταματήσω ποτέ να προσπαθώ για αυτό που ονειρεύομαι.Με αυτό θα κλείσω ,θα πώ δύναμη σε όλους αυτόυς τους υπέροχους  και ταλαντούχους ανθρώπους ,ένας καινούργιος δρόμος θα υπάρξει που πρέπει να περπατήςουν με αγάπη και αξιοπρέπεια, τα αστέρια δεν χάνονται ποτέ. Σας ευχαριστώ !Στο επανειδείν!!

Τόιχος απο τα κτίριο των εκδόσεων.