Proud to be Cypriot

Συμβαίνουν πολλά. Και στη σκηνή αλλα και στο παρασκήνιο της κυπριακής δημοκρατίας. Και αυτή τη φορά όλα είναι δυσάρεστα. Διανύουμε μια απο τις πιο δύσκολες περιόδους σε όλους τους τομείς. Αλλά κάποια λάθη μας έφεραν μεχρι εδώ. Η αδικία είναι απο τα δυσκολότερα συναισθήματα που μπορείς να διαχειρειστείς. Σήμερα 1η Απριλίου μια μέρα απο της πιο σημαντικές για την Κύπρο η μέρα που κυρήχθηκε η Ανεξαρτησία της , ίσως αυτή την μέρα πρέπει να την γιορτάζουμε για ακόμη ένα λόγο . Για την αλλυλεγγυή και την αισιοδοξία, το μύνημα αυτής της καταπληκτικής κίνησης για την συναυλία Cyprus Aid που συμβαίνει αυτή την στιγμή στην Λευκωσία.Πενήντα καλλιτέχνες , ενώνουν το ταλέντο τους και αντί εισητηρίου, ο κάθε πολίτης  να αφήνει στην είσοδο τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης για άπορους ανθρώπους. Δεν μπορόυσα να συγκρατήσω τα δάκρυα μου όταν είδα όλες αυτές τις χιλίαδες ανθρώπων να εισέρχονται με το πιο λίγο τρεις σακόυλες ο καθένας. Γιατί με ολα τα κακά του κόσμου να μας χαρακτηρήσουν, την ανοικτοχεριά μας και την αλλυλεγγυή μάς δεν μπορεί να την αμφισβητήσει κανείς. Και σήμερα είδα κάτι πρωτόγνωρο. Πως είμαστε αισιόδοξοι και καθόλου γκρινίαρηδες. Τηλεοπτικές κάμερες προσέγγιζαν το κάθε πολίτη και όλοι είχαν να πουν μια αισίοδοξη κουβέντα, "όλα θα πάνε καλά" " εννοείται θα τα καταφέρουμε " "μπόρα είναι θα περάσει" "βοηθάμε τον κάθε συνάνθρωπο μας και όλοι μαζι θα το Ξεπεράσουμε". Γι αυτό πιστεύω πως θα το ξεπεράσουμε γρήγορα, γιατί ο καθένας που μίλησε έχασε λεφτά, η έχει κάποιο στην οικογένεια του που έχασε την δουλειά του, η δεν έχει ο ίδιος δουλειά αλλά ελπίζει, γιατί αν πεθάνει αυτό πεθαίνουν όλα. Έχουμε λάθος νοοτροπία και είμαστε λίγο κακομαθημένοι σαν λαός αλλα με αυτό το τεράστιο κτύπημα θα επαναπροσδιοριστούν πολλα πράγματα. Ίσως πρεπει να συνειδητοποιήσουμε πως η ευτυχία δεν είναι στο ακριβό αυτοκίνητο, ούτε στο μεγάλο σπίτι αλλα στις στιγμές,στην υγεία την δικία σου, και αυτών που αγαπάς, στην κάθε ανεπανάληπτη στιγμή με τους φίλους σου. Ίσως πρέπει να καταλάβουν κάποια σημαντικά πρόσωπα πως πρέπει να δώσουν ευκαιρεία στους νέους αυτής της χώρας αν δεν θέλουν να τα ψάχνουν όλα στην ξενιτιά . Να είναι το ταλέντο βασικός παράγοντας και όχι οι γνωριμίες και οι κύκλοι.
Αυτή η συναύλια με συγκήνησε πολυ, δείξαμε πόση ανθρωπιά κρύβουμε μέσα μας, πόση δύναμη και δεν φοβόμαστε τον πόλεμο. Πολεμάμε, τα όπλα δεν τα παραδίδουμε ποτε.Έτσι μας έμαθαν, αυτό πρέπει να διδάξουμε και εμείς. Με συγκίνησαν οι κινήσεις που γίνονται απο μεγάλες εταιρείες όπως  η εταιρέια Cyta που θα έχει δωρεαν τισ κλήσεις τις για όλο τον Απρίλιο, με συγκίνησε ο Ζορμπάς και άλλοι φούρνοι που έδιναν γάλα και ψωμί σε προνομιακή τιμή. Όλες αυτές οι κινήσεις πρέπει να συνεχίσουν να γίνονταί.
Και  εμείς, ο καθένας ξεχωριστά ,ας  αφήσουμε τα περιτυλίγματα .Να βρουμε την ουσιά της ζωής και θα περάσει και αυτό , πλέον με αυτο που είδα σήμερα το πίστεψα. Θα πονέσουμε , το ξέρω , αλλα θα επουλώσουμε τις πληγές και θα ζήσουμε σε αυτό το πανέμορφο νησί που την μαγεία του την βρίσκεις όσο το ζείς . Να το αγαπάς αυτο το νησί.Με τα καλά του και τα κακά του, όπως αγαπάς τον φίλο σου, όπως τον συγχωρείς,έτσι όπως  πονάς

 μαζί του.Αυτό το νησί Αξίζει πολλά και είμαι σίγουρη θα μας το αποδείξει για ακόμη μια φορά.

                                                                                                            Μαρίνα