Follow 3L Live-Love-Laugh

Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2012

Picture of the day



Αυτά τα ματάκια ,αυτή η ψυχούλα είναι
εκεί όπου το εγκατέλειψαν το Σάββατο,αυτοί που το αγαπούσαν.
Σε αυτούς που στηριζόταν,σε αυτούς που έδινε την αγάπη του.
Είναι εκέι και περιμένει.


Η φωτογραφία είναι απο το http://www.adespoto.gr/.
Ένα site που κάνει καταπληκτική δουλειά.
Με πραγματική ανιδιοτελές αγάπη προς τα ζώα.
Μπορείτε να το βρείτε στο facebook εδώ και στο twitter εδώ
Καταπληκτική δουλειά,αυτες οι ψυχούλες σας έχουν,μας έχουν ανάγκη.


Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2012

Μικρή ζωή.

Χθες μπροστά στα μάτια μου είδα να διαδραματίζεται μια απο τις μεγαλύτερες τραγωδίες. Είχα πάει για ένα καφέ στην περιοχή των Φοινικούδων στην Λάρνακα.Μόλις είχα παρκάρει άρχισε το αυτοκίνητο να κουνιέται απο τον δυνατό άνεμο και να ξεκινά μια απότομη δυνατή βροχή.Περίμενα να ηρεμήσει για να μπορώ να κατέβω .Καθώς προχωρούσα βλέπω πολύ κόσμο μαζεμένο ,αστυνομία,οχήματα της πυροσβεστικής ασθενοφόρα. Ένας τεράστιος γερανός έπεσε μέσα στον δρόμο και καταπλάκωσε δύο αυτοκίνητα που κινούνταν κανονικά. Κανείς δεν μπορούσε νε μάθει ακριβώς πως ήταν οι άνθρωποι μέσα στο αυτοκίνητο παρα μόνο όλες τις υπηρεσίες καθώς και απλούς ανθρώπους να προσπαθούν να απεγκλωβίσουν τους ανθρώπους κόβωντας την οροφή του διελυμένου αυτοκινήτου.Μετά απο πολλές ώρες προσπάθειες ακούω χειροκροτήματα και τα πρώτα ασθενοφόρα να φεύγουν. Ένιωσα αισιόδοξη,πως μέσα στην ατυχία τους αυτοί οι άνθρωποι φάνηκαν τυχεροί και τα τραύματα τους θα ήταν μικρά.Για να φτάσω σπίτι και να ακούσω πως η μια γυναίκα Αγγλοκύπρια υπέκυψε στα τραύματα της,και τα υπόλοιπα τρία άτομα είναι πολύ σοβαρα τραυματισμένοι. Η στεναχώρια μου και το σοκ μου ,δεν περιγράφονται.Πόσο άδοξα και απότομα μπορέι να κοπεί το νήμα της ζωή σου. Σκέφτομαι πόσο έντονα πρέπει να ζούμε την κάθε μας στιγμή,πώς πρέπει να κάνουμε ότι νιώθουνε σαν μαν υπάρχει αύριο.να λέμε Σ´αγαπώ στους γονείς μας,στους φίλους μου, συνέχεια,όποτε το νιώθουμε,να μαστε καλοί άνθρωποι γιατί πραγματικά η ζωή είναι τόσο μικρή που οι αμφιβολίες ,οι κακεντρέχιες και τα Αν δεν χωράνε.Συλλήπητήρια στην οικογένεια,δύναμη σε αυτούς που έμειναν πίσω. Τι άλλο μπορώ να πώ.

Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2012

ΜΑΘΗΜΑ ΖΩΗΣ.Καλό ταξίδι Ιωάννα.

                                      
Είναι απο αυτές τις στιγμές που κάνεις χίλιες σκέψεις για την ζωή σου, μιζερίαζεις ,αγχώνεσαι. Μέχρι που έρχεται μια είδηση που σου ταράζει όλο σου το είναι. Που σε κάνει να τα σκεφτείς όλα πολύ διαφορετικά. Να δείς όλη σου την ζωή διαφορετικά . Ένα πλασματάκι λοιπόν εννέα  μηνών μου έδωσε και νομίζω σε όποιον διαβάζει για την ζωή του το μεγαλύτερο μάθημα ζωής. Η Ιωάννα σε ηλικία μόλις εννέα μηνών χάνει την μάχη με την ζωή. Γεννήθηκε με την νόσο της Νωτιαίας Μυικής Ατροφίας. Γεννήθηκε πολεμίστρια,γεννήθηκε για να παλέψει για κάτι που πολλοί νομίζουμε πως μας ανήκει,αλλα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως είναι δώρο ,την ΖΩΗ. Οι γονείς οι δικοί τις φύλακες άγγελοι,που μέσα στην τόση μεγάλη χαρά τους μαθαίνουν πως το αγγελούδι τους ήρθε στην ζωή καταδικασμένο να φύγει .. Νωρίς μέχρι τα δυό του χρόνια το πολύ. Ήθελαν αυτό το ταξίδι να της το κάνουν όσο πιο όμορφο γίνεται ,και τα κατάφεραν με επιτυχία. Γιατί φαινότανε στο προσωπάκι της,σε όλες τις φωτογραφίες,στα νάζια που έκανε στον φακό,στις πόζες που έπαιρνε όταν εβλεπε την μαμά και τον μπαμπά .Αγνόωντας όλα αυτά τα καλώδια που την έπνιγαν. Η ηρωίδα μανούλα της έφτιαξε ένα μλογκ σαν ημερολόγιο και έγραφε καθημερινα την ζωή και την εξέλιξη της Ιωάννας στο πρώτο πρόσωπο,λες και μας μιλάει η Ιωάννα.Ήταν ένα θέμα που όχι απλά με άγγιξε,με έκανε νε κλάψω και να δώ την ζωή διαφορετικά. Ας προσευχηθουμε όλοι για αυτούς τους γονείς ήρωες που έμειναν πίσω,που μας έδωσαν ένα τεράστιο μάθημα ζωής,που χάρισαν στην Ιωάννα την πιο γεμάτη και χαρούμενη ζωή που θα μπορούσε να έχει.Μικρό το ταξίδι της,μεγάλα και σημαντικά αυτά που άφησε πίσω. Λείπει απο την αγκαλιά της μανούλας,της γιαγιάς,του μπαμπά ,του παππού αλλά είναι στα χέρια των Αγγέλων,στον παράδεισο.

Εδώ κάποιες αναρτήσεις απο την σελίδα της Ιωάννας. Λίγο χρόνο αν αφιερώσεις θα καταλάβεις πολλά,δεν είπε πολλά η Ιωάννα,έπραξε,πολέμησε, νίκησε,με τον δικό της τρόπο


1 Μαϊ 2012


Με λένε Βίκυ και είμαι η μαμά της Ιωάννας

Με λένε Βίκυ και είμαι η μαμά της Ιωάννας. Ακομα και τώρα 5 μήνες μετά ακουγεται σαν ψέμα. Η εγκυμοσύνη, η γέννα -- ολα ήταν τέλεια, μέχρι που η μικρή μας έκλεισε το δεύτερο μήνα και εγινε η διάγνώση.

 Η ασθένεια, νωτιαία μυική ατροφία, γενετική, έγω και ο άντρας μου είμασταν φορείς χωρίς να το γνωρίζουμε, προσδόκιμο ζωής το πολύ 2 χρόνια με μέσο όρο τους 9 μήνες. Άνοιξε η γή να με καταπιεί.

Νομιζα πώς ζούσα έναν εφιάλτη και πως κάποια στιγμή θα ξυπνήσω. Ήμουν σοκαρισμένη και ένα μεγάλο ΓΙΑΤΙ γυρνούσε στο μυαλό μου. Στο νοσοκομείο της έβαλαν ένα σωληνάκι στη μύτη για να τρέφεται και μετα απο 5 μέρες πήγαμε σπίτι, δεν υπαρχεί θεραπεία!

Μετά απο κάποιες μέρες ομώς αρχισαμε να σκεφτομαστε διαφορετικά. Η Ιώαννα έιναι δώρο για έμας. Μας έδωσε και μας δίνει τόσες ευχαριστες στιγμές. Αυτό είναι το DNA της, αυτό ήταν απο τη πρώτη στιγμή που δημιουργήθηκε, δεν είχε άλλη επιλογή να έρθει στο κοσμό. Σκέφτηκα πως της αξίζει να ζεί όπως καθέ άλλο παιδί της ηλικίας της και φυσικά να έχει μια μαμά και έναν μπαμπά που την αγαπάν και της δίνουν το καλύτερο δυνατό, και αύτο θα γινόταν μόνο αν ξεπερνούσαμε τον εαυτό μας και σκεφτόμασταν την Ιωάννα και μόνο. Σκεφτήκαμε πως στεναχωριόμαστε για τον εαυτό μας, γιατί δεν ικανοποιούνται τα δικά μας όνειρα, η Ιωάννα είχε τα δικά της "σχέδια", θα πρέπει να χαιρόμαστε την κάθε στιγμή και όχι να σκεφτόμαστε τι θα γίνει μετα. Στο κατώ κατώ της γραφής κανένας δε ξέρει τι θα γίνει στο μέλλον. Αποφασίσαμε πως μπροστά της δε θα κλάψουμε ποτέ! Η Ιώαννα μας έχει διδάξει μέσα σε ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα ό,τι κάποιος μαθαίνει μετά απο μια ολόκληρη ζωή.

 Το blog αυτό είναι αφιερωμένο στη ζωή της!



29 Απρ 2012



Γειά σας

Γεία σε όλους, με λένε Ιωάννα και είμαι 5 μηνών ακριβώς. Γεννήθηκα στις 29 Νοεμβρίου 2011 στην Αμερική αλλα η μαμά μου και ο μπαμπάς μου είναι απο τη Θεσσαλονίκη. 
Όταν ήμουν 2 μήνων η μαμά μου, μου είπε πως διαγνώστηκα με μια γενετική ασθενεια που λέγεται νωτιαία μυική ατροφία τύπου 1. Είναι η νούμερο 1 γενετική αιτία θανάτου των βρεφών ηλικίας κάτω των 2, αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν ποτέ ακούσει για αυτή. Περίπου 1 στα 40 άτομα είναι φορείς αυτού γονιδίου. Η ασθένεια αυτή προκαλεί μυική αδυναμία/ατροφία χωρίς να έχει καμία επίδραση στην νοητική ικανότητα.
Λοιπόν επι του παρόντος δεν υπάρχει θεραπεία για αυτή την ασθένεια και έτσι η μαμά μου και ο μπαμπάς μου αποφάσισαν πως μπορούν είτε να καθίσουν και να παρακαλοθούν πως θα φύγω ή να κανούν τη κάθε μέρα μου μοναδική και αξέχαστη! Για αυτό λοιπόν έφτιαξα αυτό το blog, θα σας λέω πως πέρασα τη καθε μου μέρα που ελπίζω να είναι η μια καλύτερη απο την άλλη :). Για την ώρα θα σας δειξω μερικες φωτογράφίες μου για να δείτε πόσο όμορφη είμαι, και δε το λέω αυτό επειδή είμαι μπροστά. :)


29 Ιουλ 2012


Τα νέα μου

Γεια σας φίλοι,

Ελπίζω όλοι να είστε καλά και να περνάτε υπέροχα. Έχω καιρό να σας γράψω και έτσι σήμερα ήθελα να σας πω τα νέα μου. Κατ' αρχήν έχω μεγαλώσει πολύ, σύμφωνα με τελευταίες εκτιμήσεις πλησιάζω στο ύψος τη γιαγιά μου  (Γιαγιά μη θυμώσεις, δεν εννοώ οτι είσαι κοντή, απλά εγώ είμαι πολύ ψηλή :) )

Επίσης πρέπει να φοράω αυτό το καινούριο σκουλαρίκι, το οξυγόνο, σύνεχεια, οπότε τώρα όλοι και επισήμως με φωνάζουν γουρουνίτσα. Βέβαια εγώ δε πτοούμε καθόλου γιατί όπως είπε και μια φίλη μου στην Ελλάδα και η μις Πίγκυ γουρουνίτσα ήταν αλλά είδατε τι καριέρα έκανε :)!

Κατα τα άλλα η μαμά μου λέει πως έγινα πολύ γλωσσού. Δε μπορεί πλέον κανένας να πιει  νερό, καφέ η οτιδήποτε άλλο χωρίς να κάνει "αααχ" στο τέλος. Και αν δε κάνει το κάνω εγώ για αυτόν. Επίσης έμαθα να λέω το όνομά μου, βέβαια λίγο παραλλαγμένο γιατι βρε παιδιά πολλά τα φωνήεντα στην αρχή και με μπερδέυαν, οπότε λέω ένα Άννα και τελειώσαμε. Μου αρέσει επίσης πολύ να τραγουδάω, και η μαμά μου λέει πως έχω την πιο ωραία φωνή που έχει ακούσει ποτέ. Προσπαθεί συνέχεια να με τραβήξει βίντεο αλλά όποτε το κάνει εγώ απλά δε μιλάω καθόλου. Μα τι νομίζει θα μιλάω όποτε θέλει αυτή :)! Αχ αυτοί οι γονείς καμιά φορά! Βέβαια κατέφερε να τραβήξει κάτι και θα σας το δείξω.

Έγινα και 8 μηνών δηλαδή 21.037.968 δευτερολέπτων περίπου! Μεγάλωσα πολύ τελικά. Η μαμά μου λέει βέβαια οτι η ζωή μας δεν πρέπει να μετριέται σε χρόνια, μήνες, δευτερόλεπτα αλλά σε στιγμές, και μαζί μου ζει τόσο όμορφες στιγμες που ο χρόνος πλέον δεν έχει σημασία.

ΑΑΑΑ και μη ξεχνιόμαστε, το πιο σημαντικό απο όλα, η αποστολή μου. Ελπιζω οι άνθρωποι που γνωρίζουν το SMA πλέον να πολλαπλασιάζονται καθημερινώς. Σας φιλω όλους γλυκά.

Σας ευχαριστώ!

30 Σεπ 2012


Κανόνες


Γεία σας φίλοι μου...Καιρό έχουμε να τα πούμε!Η αλήθεια είναι πως η μαμά μου ήταν λίγο κουρασμένη τελευταίως και κοιμόταν συνέχεια και δε μπορούσε να μου δώσει τον υπολογιστή να σας γράψω. Λίγο μαλώσαμε, αλλά μωρέ μπορείς να τα βάλεις με τους μεγάλους;

Λοιπόν εγώ είμαι καλά. Έχω φυσικά και κάποιες μέρες που δεν είμαι τόσο καλά, αλλά τα έχουμε ξαναπεί, σε όλους συμβαίνει αυτό. Τα ξενύχτια συνεχίζονται κανονικά, για να φανταστείτε ο "απογευματινός" μου ύπνος είναι στις 10 το βράδυ, άδικα προσπαθεί η μαμά μου να με βάλει στο κρεβατι στις 12, αν δεν πάει 2 το πρωί δε κοιμάμαι. Προσπαθεί βλέπετε η μαμά μου να μου βάλει κάποιους κανόνες αλλά μάταια, βέβαια έχουμε άλλους δυο κανόνες που τους ακολουθώ πάντα.

Κατ'αρχην η μαμά μου λέει πως οποιοδήποτε αρνητικό συναισθημα δεν έχει χώρο στο μυαλό μας και στη καρδιά μας. Στεναχώρια, απαισιοδοξία, μίσος, ζήλεια λέει πως απλά μας κάνουν κακό. Ε... αυτόν το κανόνα λοιπόν τον ακολουθώ.

Ο δεύτερος λοιπόν σημαντικός κανόνας που έχει βάλει η μαμά μου αφορά σε αυτά που λέω και αυτά που κάνω. Λέει λοιπόν πως οι άνθρωποι μπορεί να ξεχάσουν κάτι που τους έχεις πει ή κάνει αλλα ποτέ δε θα ξεχάσουν το συναισθημα που τους προκάλεσε αυτό που είπες ή έκανες οπότε πρέπει να προσέχω πολύ.

Αυτά λοιπόν για σήμερα. Ελπίζω να μην ξεχνάτε την αποστολή μου, αν και είμαι σιγουρη πως δεν την ξεχνάτε ποτέ!  Θα σας δείξω μερικές φωτογραφίες απο την καθημερινότητα  μου και φυσικά το βίντεο που σας είχα υποσχεθέι που τραγουδάω μαζί με τη μαμά μου.

Φιλάκια πολλά και να περνάτε καλά



1 Οκτ 2012


Αρρωστήσαμε :(

Εδώ μαμά Βίκυ. Χθες, γύρω στις 3 το πρωί η Ιώαννα δυστυχώς αρρώστησε. Έπεσαν οι σφυγμοί και το οξυγόνο της πολύ, καλέσαμε ασθενοφόρο και τώρα είμαστε στο νοσοκομείο. Μάλλον είναι πνευμονία :(.

Η Ιωάννα κοιμάται ήσυχη αυτή τη στιγμή μαζί με το Μίκυ και τη Μίνυ της. Ξύπνησε για λίγο και μας χαμογέλασε μόλις είδε μια φωτογραφία του μπαμπά της :)!

Να είστε όλοι καλά και ελπίζω να έχουμε καλύτερα νέα σύντομα.

2 Οκτ 2012


Αντίο Ιωάννα

Η Ιωάννα σήμερα το μεσημέρι έφυγε. Έφυγε ήρεμη στην αγκαλιά μου. Πάλεψε όσο μπορούσε αλλά κάποια στιγμή κουράστηκε. Σας αγαπούσε όλους όπως την αγαπήσατε και εσείς! Για όλους είχε πάντα το πιο ζεστό της χαμόγελο και έτσι θα τη θυμόμαστε για πάντα.

Αντίο Ιωάννα...Θα μας λείψεις

Μαμά & Μπαμπάς





                                          
                                            





                                                      


        


                                 Μπορείς να ενημερωθείς για την νόσο Εδώ  .

                                http://www.giatinioanna.com

Η ουσία της ζωής.

  Στην Ιωάννα.

"Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής απ’ όσο έχω ζήσει ως τώρα. Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες, τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά, όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγες, άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση.


Δεν έχω πια χρόνο για ατέρμονες συγκεντρώσεις όπου συζητιούνται, καταστατικά, νόρμες, διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί, γνωρίζοντας ότι δε θα καταλήξει κανείς πουθενά.


Δεν έχω πια χρόνο για να ανέχομαι παράλογους ανθρώπους που, παρά τη χρονολογική τους ηλικία, δεν έχουν μεγαλώσει. Δεν έχω πια χρόνο για να λογομαχώ με μετριότητες. Δε θέλω να βρίσκομαι σε συγκεντρώσεις όπου παρελαύνουν παραφουσκωμένοι εγωισμοί. Δεν ανέχομαι τους χειριστικούς και τους καιροσκόπους. Με ενοχλεί η ζήλεια και όσοι προσπαθούν να υποτιμήσουν τους ικανότερους για να οικειοποιηθούν τη θέση τους, το ταλέντο τους και τα επιτεύγματά τους.


Σιχαίνομαι τις παρενέργειες που προκαλεί η μάχη για ένα μεγαλοπρεπές αξίωμα. Οι άνθρωποι δεν μιλούν πια για το περιεχόμενο... μετά βίας συζητούν για την επικεφαλίδα. Ο χρόνος μου είναι λίγος για να ασχολούμαι με τις επικεφαλίδες.


Θέλω την ουσία, η ψυχή μου βιάζεται... Μου μένουν λίγες καραμέλες στη σακούλα! Θέλω να ζήσω δίπλα σε αληθινούς ανθρώπους.


Ανθρώπους που μπορούν να γελούν με τα λάθη τους. Που δεν επαίρονται για το θρίαμβό τους. Που δε θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό πριν από την ώρα τους. Που δεν αποφεύγουν τις ευθύνες τους. Που υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Και που το μόνο που επιθυμούν είναι να βαδίζουν μαζί με την αλήθεια και την ειλικρίνεια.


Το ουσιώδες είναι αυτό που αξίζει τον κόπο στη ζωή.


Θέλω να περιτριγυρίζομαι από πρόσωπα που ξέρουν να αγγίζουν την καρδιά των ανθρώπων... Άνθρωποι που τα σκληρά χτυπήματα της ζωής τούς δίδαξαν πώς μεγαλώνει κανείς με απαλά αγγίγματα στην ψυχή.


Ναι, βιάζομαι, αλλά μόνο για να ζήσω με την ένταση που μόνο η ωριμότητα μπορεί να σου χαρίσει. Σκοπεύω να μην πάει χαμένη καμιά από τις καραμέλες που μου απομένουν. Είμαι σίγουρος ότι ορισμένες θα είναι πιο νόστιμες απ’ όσες έχω ήδη φάει. Σκοπός μου είναι να φτάσω ως το τέλος ικανοποιημένος και σε ειρήνη με τη συνείδησή μου και τους αγαπημένους μου."
                                                                Mario Raul De Morais Andrade


IWANNA



Πηγή έμπνευσής μου και του κειμένου,μια μαμά ηρωίδα.

Καλό ταξίδι αγγελούδι μου . Κουράγιο.

Πέμπτη 4 Οκτωβρίου 2012

World animals day


Σήμερα 4 Οκτωμβρίου είναι η παγκόσμια μέρα των ζωών. Αυτών των πλασμάτων που μας συντροφεύουν μια ζωή. Που το καθένα ξεχωρίζει με το δικό του χαρακτήρα. Ήρεμο,ατίθασο,παραπονιάρικο.Πουλί,σκύλος,γάτα . Τα ζώα πρέπει να τα σεβόμαστε,γιατί είναι πλάσματα με ψυχή,με καρδιά με συναισθήματα. Θα έπρεπε να απορίπτουμε ότιδήποτε φτιαγμένο απο δέρμα ζώου, όποιοδήποτε καλλυντικό όπου βασανίστηκε ζωό για να βγεί στην αγορα. Να αγαπάμε τα ζώα να τα προστατέουμε,να ταίσουμε ένα γατάκι η σκύλο αν το δούμε στο δρόμο. Αν δείς ένα τραυματισμένο πουλάκι στον δρόμο προσπάθησε να το βοηθήσεις,μέχρι να μπορεί να πετάξει και να ξαναβρεί τον δρόμο του. Δεν έχουν στόμα να μας το ζητήσουν,δεν μπορούν να απαιτήσουν τίποτα,μοναχά να σε κοιτάξουν παραπονεμένα και να ζητήσουν λίγη απ ´την στοργή σου,λίγη απ την αγάπη σου. Τα ζώα έχουν ένστικτο,μπορούν να αγαπήσουν ακραία ακόμη και να βάλουν σε κίνδυνο τη ζωή τους για σένα. Ανιδιοτελής αγάπη,ζητάνε ελάχιστα,τα δίνουν όλα. Πρόσεξε όμωσ το παραμικρό πρόβλημα που δείς σε αυτό,αμέσωs στον ιατρό γιατί οι περισσότερεs ασθένειεs ζωών είναι ξαφνικέs και ύπουλες .Αγάπησέ τα ,και μια ταπεινή μου γνώμη αν αποφασίσεις ποτε να αποκτήσεις ένα ζωάκι προτίμησε  αδέσποτο,που έχει την πραγματική σου ανάγκη
                                                       
                                            

                                          




             


                                          

                                  


 






                                     

                                                                 PURE LOVE
                                                           Live- Love -Laugh
                                                                     3L! x

Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2012

Her Kind of talent





Με ταλέντο γεννιέσαι!Ο κάθε άνθρωπος με το δικό του ταλέντο.Εγώ λοιπόν έχω μια φίλη την Βαλεντίνα πολύ ταλαντούχα , και σε αυτήν αποτάθηκα αμέσως για να με βοηθήσει στον σχεδιασμό του logo για το blog.Πάντα θαύμαζα αυτά που έκανε και ήθελα να έχω το σταθερό χέρι της ,σε συνδυασμό με την εφευρετικότητα και την υπομονή της.Υπομονή.Χρειάστηκε πάρα πολύ υπομονή για να φτιάξει αυτό το βιντεάκι και πείσμα γιατί η τελειομανία είναι κάτι που την χαρακτηρίζει. Η ιστοσελίδα Talenthouse σε συνεργασία με το Professor Green και την εταιρεία ZTE εγκαινιάζουν τον ερχομό του καινούργιου ''Grand ex'' smartphone διεξάγωντας ένα διαγωνισμό με το μοτο "Α world of enterntainment in your hands'' .Oι διαγωνιζόμενοι, με όρο του διαγωνισμού να είναι Βρετανοί οι να κατοικούν στην Μ.Βρετανία έπρεπε να δημιουργήσουν ένα βιντεάκι 20 δευτερολέπτων χρησιμοποιώντας γραφικά ή κάμερα με μουσική υπόκρουση το τραγούδι του Professor Green. Kαι για να μην μιλήσω εγώ  άλλο αλλά το ταλέντο της ,πιο κάτω ένα δείγμα δουλείας της  ,αν σ'αρέσει και πιστέψεις σε αυτήν μπορείς να ψηφήσεις για το βιντεάκι και τον διαγωνισμό εδώ.











Αν θές να δείς περισσότερα ή να επικοινωνήσεις μαζί της  εδώ.

GOOD LUCK!!
Final Countdown!




Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...