Follow 3L Live-Love-Laugh

Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012

Spring is in the air!

Τι πιο αισιόδοξο να περιμένεις την άνοιξη.
Απο αύριο μπαίνουμε και επίσημα στην άνοιξη.
Χρώμα παντού,έξω αφού όλα στην φύση ανθίζουν
,χρώμα στα ρούχα
που σου ανεβάζουν την διάθεση, 
και ελπίζω και εύχομαι
 και χρώμα κάπου άλλου.
Μέσα μας.
Ελπίζω σιγά σιγά ο ήλιος
 να αρχίζει να φαίνεται πιο έντονα,
και να μας ζεστάνει.
O ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΜΑΡΤΗΣ.

΄Ενα χρόνο πρίν 1η Μαρτίου -Μy Intership in VOGUE
Yπέροχοι άνθρωποι-μοναδικές προσωπικότητες
Αξεπέραστη εμπειρία.


Πιές ένα κρύοVanilla Latte!
Have a macaroon.Δοκίμασε Βανίλια.
Φόρεσε-Αγόρασε κάτι με χρώμα .
Θα σου αλλάξει αμέσως την ψυχολογία.

Πιές apple martinis!

Φτιάξε "Μάρτη"Βραχιολάκι και κάνε ευχή.




                                          


Ιt's a new day
It's a new dawn
and i'm feeling good!!

KAΛΗ ΑΝΟΙΞΗ!!
                      Εnjoy!3L!x


                                                         

Messiah Stage..THE END!


Oλοκλήρωσαν τις εμφανίσεις τους ο Λούκας Γιώρκας,ο Νικιηφόρος και ο Θεοχάρης Ιωαννίδης.Ένα σχήμα πολύ νεανικό ,με τους 3  καλλιτέχνες να είναι σε μεγάλα κέφια,αυθορμητισμό, και κυρίως να είναι ο εαυτός τους διώχνωντας μακρυά τα πρέπει των μεγάλων και πολλές φορές ψυχρών μαγαζιών.Ροκ ,λαικά,έντεχνα ,τα πάντα και για όσο αντέχεις ,αφού το μαγαζί δεν έκλεινε αν δεν έμενε ευχαριστημένος και ο τελευταίος πελάτης. 
Είμαι σίγουρη πως  ακολουθούν ακόμη καλύτερα.Καλή συνέχεια και καλή επιτυχία στα καινούργια που έρχονται!












Θεοχάρης in Diesel
και μπλούζα Έλληνα σχεδιαστή


Νικιφόρος In American Vintage και Gavello.
 
Λούκας in H&M και Τσακίρης Μαλλας.
Φώτο :Μαρίνα Ιωάννου

Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2012

Ενα σκυλί που δεν αγαπήθηκε ποτέ.



1η εßδοµάδα. Σήµερα είµαι ηλικίας µιας εßδοµάδας. Τι χαρά να είµαι µέρος αυτού του Κόσµου…
1 µηνός. Η µαµά µου µε φροντίζει πάρα πολύ καλά. Είναι µια εξαιρετική µητέρα.

2 µηνών. Σήµερα µε χώρισαν από τη µητέρα µας. Ήταν πολύ ανήσυχη και µε τα µάτια της µε χαιρετούσε. Ελπίζω η νέα «ανθρώπινη» οικογένειά µου να µε φροντίζει το ίδιο καλά µε τη µαµά µου.
4 µηνών. Έχω µεγαλώσει πολύ γρήγορα, τα πάντα τραßάνε την προσοχή µου. Υπάρχουν µερικά παιδιά στο σπίτι που µου είναι σαν «µικρά αδερφάκια». Παίζουµε πολύ, τραßάνε την ουρά µου κι εγώ τους δίνω µικρές ψεύτικες δαγκωνιές για πλάκα.
5 µηνών. Σήµερα µου φωνάξανε. Η κυρία µου ήταν πολύ αναστατωµένη επειδή ούρησα µέσα στο σπίτι. Όµως δεν µου είπαν ποτέ πού έπρεπε να το κάνω αυτό.. Επίσης, κοιµάµαι στο χωλ. Στεναχωρήθηκα πολύ γι’ αυτό!
8 µηνών. Είµαι ένα πολύ χαρούµενο σκυλί! Έχω τη ζεστασιά ενός σπιτιού, αισθάνοµαι τόσο ασφαλής, τόσο προστατευµένος… Νοµίζω ότι η «ανθρώπινη» οικογένειά µου µε αγαπάει. Η αυλή είναι όλη δική µου και, συχνά, ξεπερνάω τον εαυτό µου, σκάßοντας στο χώµα σαν τους προγόνους µου, τους λύκους, για να κρύψω το φαγητό. Ποτέ δεν δοκιµάζουν να µου µάθουν τίποτε. Τότε θα πρέπει όλα να πηγαίνουν καλά, όλα αυτά τα πράγµατα που κάνω να είναι εντάξει!
12 µηνών. Σήµερα έγινα ενός έτους. Είµαι ένας ενήλικος σκύλος. Όµως τα αφεντικά µου λένε ότι µεγάλωσα πολύ περισσότερο από ότι περίµεναν. Πόσο υπερήφανοι πρέπει να είναι για µένα!
13 µηνών. Σήµερα µε έδεσαν. Σχεδόν δεν µπορούσα να κουνηθώ, να ßρεθώ σε λίγο ήλιο όταν κρυώνω, ή να ßρω λίγη σκιά όταν ο ήλιος ανεßαίνει ψηλά στον ουρανό. Λένε ότι θα µε επιτηρούν και ότι είµαι αχάριστος. Δεν καταλαßαίνω τίποτε απ’ όσα µου συµßαίνουν.
15 µηνών. Όλα έχουν αλλάξει τώρα… Με κρατάνε συνέχεια κλειδωµένο στη ßεράντα. Αισθάνοµαι πολύ µόνος. Η «ανθρώπινη» οικογένειά µου δεν µε θέλει πια. Μερικές φορές ξεχνάνε ότι διψάω και πεινάω. Όταν ßρέχει, δεν έχω µια στέγη πάνω από το κεφάλι µου..
16 µηνών. Σήµερα µε έßγαλαν από τη ßεράντα. Ήµουνα σίγουρος ότι η «ανθρώπινη» οικογένειά µου µε είχε συγχωρέσει. Ήµουν τόσο χαρούµενός που χοροπήδαγα από ενθουσιασµό. Η ουρά µου κουνιόταν σαν τρελή. Επιπλέον, πίστεψα ότι θα µε πήγαιναν ßόλτα! Κατευθυνθήκαµε προς τον αυτοκινητόδροµο, και άξαφνα, σταµάτησαν το αυτοκίνητο, άνοιξαν την πόρτα και εγώ ßγήκα έξω, χαρούµενος, γιατί σκεπτόµουν ότι θα περνάγαµε τη µέρα µας στην εξοχή. Δεν καταλαßαίνω γιατί έκλεισαν την πόρτα κι έφυγαν. «Ακούστε, περιµένετε!» – γάßγισα. Με ξέχασαν… Έτρεξα πίσω από το αυτοκίνητο µε όλη τη δύναµή µου. Η αγωνία µου µεγάλωνε καθώς άρχισα να καταλαßαίνω, ενώ δεν µπορούσα να αναπνεύσω από το λαχάνιασµα και αυτοί δεν σταµατούσαν, ότι µε είχαν εγκαταλείψει!
17 µηνών. Έψαχνα µάταια να ßρω το δρόµο για να γυρίσω σπίτι. Είµαι µόνος και αισθάνοµαι χαµένος. Στις περιπλανήσεις µου, συναντάω µερικούς ανθρώπους µε καλή καρδιά που µε κοιτάνε µε θλίψη και µου δίνουν λίγο φαγητό. Τους ευχαριστώ µε τα µάτια µου, από τα ßάθη της ψυχής µου. Εύχοµαι να µε υιοθετούσαν. Θα ήµουνα τόσο πιστός όσο κανένας άλλος σκύλος! Όµως, αυτοί απλά λένε: «καηµένο σκυλάκι, πρέπει να έχει χαθεί».
18 µηνών. Πριν από µερικές ηµέρες, πέρασα από ένα σχολείο και είδα πολλά παιδιά µικρά και µεγαλύτερα σαν τα «µικρά µου αδερφάκια». Πλησίασα περισσότερο και µια οµάδα από τα µικρότερα παιδιά, γελώντας, µου πέταξαν πολλές πέτρες, απλά για να δούνε «ποιος σηµαδεύει καλύτερα». Μια από αυτές τις πέτρες µε χτύπησε στο µάτι και, έκτοτε, δεν µπορώ να δω καθόλου µε αυτό το µάτι.
19 µηνών. Είναι απίστευτο. Όταν είχα καλύτερη όψη, οι άνθρωποι µε λυπόντουσαν. Τώρα είµαι πολύ αδύνατος και αδύναµος και η όψη µου είναι απαίσια. Έχω χάσει το ένα µου µάτι και οι άνθρωποι µε διώχνουν µε τις σκούπες όταν προσπαθώ να ξεκουραστώ σε κάποια σκιά.
20 µηνών. Κινούµαι µε εξαιρετικά µεγάλη δυσκολία. Σήµερα, ενώ προσπαθούσα να περάσω το δρόµο, µε χτύπησε ένα αυτοκίνητο. Βρισκόµουνα στη ζώνη των πεζών για να περάσω το δρόµο, όµως ποτέ δεν θα ξεχάσω το γεµάτο ικανοποίηση ßλέµµα του οδηγού, που έδινε συγχαρητήρια στον εαυτό του που µε πάτησε. Εύχοµαι να µε είχε σκοτώσει! Όµως, απλά µου προκάλεσε εξάρθρωση στα πίσω µου πόδια! Ο πόνος ήταν ανυπόφορος! Τα πόδια µου δεν µε υπακούνε και µόλις µε τεράστια δυσκολία µπόρεσα να συρθώ στο γκαζόν στην άκρη του δρόµου. Επί δέκα µέρες έχω µείνει εκτεθειµένος στον ήλιο που καίει, στη δυνατή ßροχή, στο κρύο, χωρίς φαγητό. Δεν µπορώ πλέον να κουνηθώ. Ο πόνος είναι ανυπόφορος. Βρίσκοµαι σε ένα πολύ υγρό µέρος, και φαίνεται ότι ακόµη και το τρίχωµά µου µαδάει. Κάποιοι περαστικοί ούτε καν µε προσέχουν, άλλοι λένε: «µην πλησιάζεις». Είµαι σχεδόν αναίσθητος, όµως, µια ελάχιστη δύναµη από τα ßάθη του σώµατός µου µε αναγκάζει να ανοίξω τα µάτια µου.. Η γλυκύτητα στη φωνή της µε έκανε να αντιδράσω. «Καηµένο µου σκυλάκι, κοίτα πώς σε έχουν αφήσει», έλεγε.. Μαζί µε την γυναίκα ήταν ένας άντρας µε λευκή ποδιά που µε ακούµπησε και είπε: «Λυπάµαι, κυρία µου, αλλά αυτός ο σκύλος δεν θα τα καταφέρει. Είναι καλύτερα να τον ßοηθήσουµε να ßγει από αυτόν τον πόνο και τη δυστυχία». Η ευγενική κυρία, µε δάκρυα να τρέχουν ποτάµι στα µάγουλά της, συµφώνησε. Όσο καλύτερα µπορούσα, κούνησα την ουρά µου και την ευχαρίστησα, µε τα µάτια µου, για τη ßοήθειά της να αναπαυθώ ειρηνικά και ήρεµα.
Ενώ αισθανόµουν το ελαφρύ τσίµπηµα της ßελόνας, πριν από αυτόν τον µακρύ ύπνο, η τελευταία µου σκέψη ήταν: «γιατί έπρεπε να γεννηθώ, αφού δεν µε ήθελε κανείς;».«Δεν µπορείς να σώσεις κάθε ζώο στον κόσµο όµως, για αυτό το ένα που σώζεις, ΕΙΝΑΙ ο κόσµος». Στείλτε το όπου µπορείτε. Όχι µόνον σ’ αυτούς που θα δακρύσουν, αλλά κυρίως σ’ αυτούς που κάποτε ίσως και να εγκατέλειπαν ένα σκυλί στον δρόµο…

Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2012

IMAKO. 'Ενας κύκλος έκλεισε.

Είναι αυτή η στιγμή που όλοι τα ξέρουν όλα, έχουν κάνει εκτενή ρεπορτάζ και ξέρουν τι αυτοκίνητα, σπίτια,ρολόι φοράει ο Κωστόπουλος, που ξόδεψε τα χρήματα της η Τζένη το τελευταίο διάστημα, η ζωή στην Μύκονο το lifestyle που τους έφερε μέχρι εδώ. ΄Ολοι γίνονται δημοσιογράφοι για να μην πώ ντεντέκτιβ. Όπως συμβαίνει πάντα με ένα θέμα που είναι σημαντικό όπως το κλίσιμο μιας εταιρείας κολοσσό στον τύπο , θα το συζητήσεις, θα το αναλύσεις θα πείς στην άποψη σου στην παρέα σου.Αλλά μέχρι εκεί όταν πρόκειται για δημόσια πρόσωπα.Δεν γράφουμε ότι μας κατέβει χωρίς να το έχουμε ψάξει.Ελευθερία λόγου υπάρχει αλλά δεν είναι για να το εκμεταλλευόμαστε. ΄Ούτε τους γνωρίζω προσωπικά, ούτε είχα ποτέ οποιαδήποτε σχέση με την Ιμακο,μιλάω με την λογική την δικιά μου.Το πιο εύκολο σε αυτή την ζωή είναι να λιθοβολούμε. Έγιναν λάθη ,εννοείται πολλά ,για να φτάσουνε σε αυτό το σημείο.΄Ανθρωποι έχασαν την δουλεία τους, πονάνε.Αλλά είναι κάτι αναπόφευκτο στις μέρες που ζούμε.Δυστυχώς.Εργοστάσια κλείνουνε,τεράστιες εταιρίες,εστιατόρια ,συνοικιακά μαγαζιά. Είναι αυτή η άτιμη η κρίση. Ξέρωντας τι περνάει η χώρα και πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα σε όλους τους τομείς,πόσο μάλλον και στον τύπο ας σκεφτούμε δυό φορές πριν μιλήσουμε,πριν κατηγορήσουμε. Γιατί και ο δυνατός Πέτρος ποναέι, με την γυναίκα του δίπλα και με τις κόρες του ως η μοναδική του ανάσα. Ας μην παριστάνουμε όλοι τους πανέξυπνους, τους οικονομικούς αναλυτές, ρεπόρτερ, δημοσιογράφους, ξερόλες. Ας το κρατήσουμε για την παρέα μας ,και δημόσια να εκφραζόμαστε με επιχειρήματα και τεκμήρια. Η δική μου άποψή. Η δική του αλήθεια εδώ. H αλήθεια της Τζένης εδώ.


Μan of the Year - Κύπρος : Η Star Παράλειψη



Μan of the year 
Tα  βραβεία που διοργανώθηκαν στην Κύπρο απο το περιοδικό ΜΑΝ των Ειδικών Εκδόσεων με παρουσιαστές τον μουσικό παραγωγό Τάσο Τρύφωνος και την παρουσιάστρια-στιχουργό και μουσικό παραγωγό Ναταλία Γερμανού. Βραβεύτηκαν οι πιο επιτυχημένοι  άντρες ο καθένας στον τομέα του,Ηθοποιός,Επιστήμονας,Αθλητής, Δημοσιογράφος κ.α. Δόδηκε και ένα ξεχωριστό βραβείο στον Σάκη Ρουβά ως ο "'Ελληνας της χρονιάς" για την πολύτιμη προσφορά του στο Σύλλογο Ελπίδα. Μίλησε με πολύ όμορφα λόγια που άγγιξαν τον καθένα ξεχωριστά, ήτανε φανερά συγκινιμένος όταν μιλούσε για αυτά τα παιδάκια που είναι ήρωες."Εγώ δεν προσφέρω τίποτα σε αυτά τα παιδιά, αντίθετα αυτόι μου δίνουν και μου μαθαίνουν πολλά. Θα προτιμούσα να μήν είμαι εδώ σήμερα και να μην λαμβάνω αυτό το βραβείο "Θέλωντας να πεί πως μακάρι να μην υπήρχε ούτε ένα άρρωστο παιδάκι .
Τραγούδησαν οι :Έλλη Κοκκίνου , Ελένη Φουρέιρα και οι Otherview. Μία Όμορφη βραδία που κύλησε ομαλά και μεταδιδόταν live απο τον τηλεοπτικό σταθμό Μega Kύπρου.
    Με αφορμή αυτό όμως θέλω να εκφράσω την δυσαρέσκια μου για κάτι που είδα. Παρακολούθησα ένα ρεπορτάζ στο Star που μιλούσε για τα βραβεία με καθαρή ειρωνία για τους 'Ελληνες  καλλιτέχνες που τρέχουν στην Κύπρο όπου "ακόμη ο παράς ρέει άφθονος " η ακριβής φράση που χρησιμοποιήθηκε . Πως  η Κύπρος ακόμη διοργανώνει τέτοιες εκδηλώσεις ενώ τα πράγματα είναι τόσο δύσκολα.'Ολα αυτά με φανερά ειρωνική διάθεση.Το ξέρω πως έχουμε ελευθερία λόγου, οι δημοσιογράφοι κάνουν τα ρεπορτάζ τους, η σωστή δημοσιογραφία όμως έτσι όπως εγώ την έχω μάθει και θέλω να την υπηρετώ, είναι τα ολοκληρωμένα ρεπορτάζ που λένε και τις δύο απόψεις και δεν αφήνουν λεπτομέρειες πίσω για να έχουν ένα πιο πικάντικο και εντυπωσιακό ρεπορτάζ. Η λεπτομέρεια που άφησαν στο ρεπορτάζ του Σταρ είναί ότι όλα τα έσοδα απο αυτή την εκδήλωση θα πάνε για συσσίτιο και βοήθεια στα ελληνικά σχολέια. Μετα το τέλος της εκδήλωσης έγινε φιλανθρωπικό παζάρι για τον ίδιο λόγο. Αυτή η λεπτομέρεια ίσως "ξεχάστηκε" καλό θα ήταν όμως να την αναφέρουμε.

Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2012

Oh MARY MARY

MARY KATRANTZOU
Eγώ προσωπικά  άκουγα συχνά αυτο το όνομα.Χωρίς να ξερω τι αντιπροσωπεύει.Μέχρι που έκανε την εμφάνιση της στο περσινό Μad walk και έμεινα άφωνη. Υπέροχα σχέδια , υπέροχα χρώματα που δεν μπορούν να περάσουν απαρατήρητα. Να μπορείς δηλαδή να βλέπεις ένα ρούχο και να λές αυτό είναι Mary Katrantzou χωρίς την παραμικρή αμιφιβολία. Πολλοί λίγοι πλέον το καταφέρνουν αυτό αφού δεν υπάρχει σε τίποτα παρθενογέννεση αλλά μόνο πίσω πάμε ανακυκλώνοντας ιδέες με κάποιες  εξαιρέσεις πάντα. Πέρσυ είχα λάβει μέρος στην εκδήλωση "Γυναίκες της χρονιάς " του περιοδικού Life & Style όπου κέρδισε το βραβείο "Σχεδιάστρια της χρονιάς" και τρία μοντέλα είχαν ντυθεί με ρούχα της. Βλέπωντας απο τόσο κοντά και αγγίζωντας τα συγκεγκριμένα ρούχα κατάλαβα πως δεν μιλάμε μόνο για καταπληκτικό σχέδιο αλλά και για καλή ποιότητα. Το show της για  Φθινόπωρο / Χειμώνα του '12 έγινε σήμερα και έκλεψε τις εντυπώσεις. Δείτε το show εδώ :








Φώτο : Style.com

Κάποια κομμάτια που εγώ ξεχώρισα!!

Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2012

14 Φλεβάρη

14 Φλεβάρη .Μια μέρα που όπως και να το κάνουμε,θέλουμε κάποιοι,δεν θέλουμε κάποιοι άλλοι έχει καθιερωθέι ως η μέρα της αγάπης.Του Αγ.Βαλεντίνουυ.Του Αγίου της αγάπης,του έρωτα. Υπάρχουν κάποιοι που ενθουσιάζονται με αυτή την μέρα ,κάποιοι άλλοι που την θεωρούν βλακεία.Εγώ, πρέπει να είμαι αντικειμένική,θα υποστηρίξω και τις 2 πλευρές. Αν είσαι ερωτευμένος και θες να κάνεις δώρο στον αγαπημένο/η σου κάνε κάτι που δεν θα το περιμένει.Κάτι ξεχωριστό,κάτι που αυτός αγαπά. Συζητούσα με μια φίλη μου που είναι πραγματικά εθισμένη στην σοκολάτα και μου έκφραζε το παραπόνο της ότι κανένα αγόρι της ενώ ήξερε πόσο της αρέσει δεν της έκανε ποτέ σαν δωράκι το πιο απλό μια σοκολάτα.Κί όμως, μερικές φορές θεωρούμε δεδομένα κάποια πράγματα.Σκέψου κάτι ξεχωριστό, όχι κάτι κλασσικό,που απλά θα το περιμένει. 'Ενα δείπνο,μια βόλτα,το αγαπημένο του γλυκό,την μπλούζα της αγαπημένης του ομάδας, κάποια σκέψη του/της (πονηρή η μή) πραγματοποιησέ την! 
Αν πάλι αυτή η μέρα σε βρίσκει χωρισμένο ή single ,(υπάρχει διαφορά,ο χωρισμένος σκέφτεται τον πρώην ,ο single δεν σκέφτεται τίποτα,απολαμβάνει την ελευθερία του ή αποζητά τον έρωτα) κάψτο με τους φίλους σου. Πάρτους, δώσε σ'αυτούς μια τεράστια αγκαλία,γέλασε,χόρεψε, κλάψε αν αυτό έχεις ανάγκη απλά δείξτους με τον τρόπο σου Εγώ είμαι εδώ και σ΄αγαπώ!!
Αν πάλι το θεωρείς μεγάλη βλακεία, μην κάνεις τίποτα ,ζήστο όπως θα περνούσες μια συνηθισμένη Τρίτη. Bρές τον τρόπο να αγαπήσεις τον ίδιο σου τον εαυτό,χάρισε του κάτι που θέλει πολύ,σκέψου αφέσου,πάρε μια απόφαση ένα ρίσκο που σκεφτόσουν εδώ και καιρό.
Κακό δεν έκανε σε κανέναν ποτέ να δείχνει τα συναισθήματα του.Η αγάπη είναι πραγματικά ότι πιο δυνατό.Μπορεί να σε κινήσει,μπορεί να σε ρίξει κάτω μην μπορώντας να κουνηθείς.Ο καθένας το βιώνει διαφορετικά,έτσι όπως θα γουστάρει να βιώσει και αυτή την μέρα.Μην κρίνεις όμως ποτέ τον απέναντι σου για το πως θα το περάσει.Θέλει να το ζήσει ας το ζήσει,αν όχι δικαίωμα του.Happy Valentine's Day ή Ηappy Tuesday!!  
                                   
    

                                          
  
                                           

Το κατάλληλο γλυκό για αυτή την μέρα Red velvet cake.
H καλύτερη συνταγή εδώ και σε video εδώ




                                             

   Love! 3L!x








Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012

Ελλάδα.Η αλήθεια.Πονάει

'Ενα καταπληκτικό ρεπορτάζ.
Όλη η αλήθεια βρίσκεται σε αυτό το videaki. 
Μια αλήθεια που κάποιοι μας έφεραν προτετελεσμένου.
Τέτοιες μέρες που ζούμε και ο πιο άσχετος με τα πολιτικά,
και ο πιο ανυποψίαστος ασχολείται.
Ασχολείται γιατί θέλει να ξέρει τι του ξημερώνει η επόμενη μέρα.

Πηγή :                  


Picture of the day

ΣΉΜΕΡΑ.Τι γίνεται μέσα στην Βουλή.Τί γίνεται έξω.

Τα σχόλια δικά σας!

Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2012

Nεκρή η Whitney Huston




If I should stay, 

I would only be in your way. 
So I'll go, but I know 
I'll think of you ev'ry step of the way. 

And I will always love you. 
I will always love you. 
You, my darling you. Hmm. 

Bittersweet memories 
that is all I'm taking with me. 
So, goodbye. Please, don't cry. 
We both know I'm not what you, you need. 

And I will always love you. 
I will always love you. 

I hope life treats you kind 
And I hope you have all you've dreamed of. 
And I wish to you, joy and happiness. 
But above all this, I wish you love. 

And I will always love you. 
I will always love you. 
I will always love you. 
I will always love you. 
I will always love you. 
I, I will always love you. 

You, darling, I love you. 
Ooh, I'll always, I'll always love you. 

Ακόμη ένας απρόσμενος θάνατος.Η μουσική θρηνεί ένα απο τα μεγαλύτερα ταλέντα της.Μία απο τις μεγαλύτερες φωνές. Τραγούδι που έχει τραγουδηθεί απο τον καθένα που ένιωσε τι θα πεί αγάπη τι θα πεί έρωτας."I will alwayws love you". Μια φωνή που μπορεί να σε ταξιδέψει εκεί που το μυαλό και η καρδιά σου θέλουν να πάνε. 
Αλλά όπως όλους τους μεγάλους καλλιτέχνες έτσι και η Whitney Huston είχε ένα τραγικό τέλος.Τα αίτια του θανάτου της μέχρι αυτή την ώρα που γράφω το κείμενο δεν έχουν εξακριβωθεί.Βρέθηκε νεκρή  στο ξενοδοχείο Beverly Hilton.
Το μυαλό μας όμως όλο και κάπου πάει αφού η εξάρτηση της απο  τα ναρκωτικά είχε γίνει ευρέως γνωστή.Αν και προσπαθούσε να ξεπεράσει τον εθισμό αυτό.
Μια γυναίκα που για πολλούς τα είχε όλα ταλέντο ,χρήμα ,δόξα ,αγάπη. Μάλλον όμως δεν ήτανε ποτέ ευτυχισμένη.Κρίμα.48 Χρονών, με πολλά ακόμα να δώσει. We will always love you. We will always remember you. Rest in Peace.

Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...