Follow 3L Live-Love-Laugh

Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2012

Η ουσία της ζωής.

  Στην Ιωάννα.

"Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής απ’ όσο έχω ζήσει ως τώρα. Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες, τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά, όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγες, άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση.


Δεν έχω πια χρόνο για ατέρμονες συγκεντρώσεις όπου συζητιούνται, καταστατικά, νόρμες, διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί, γνωρίζοντας ότι δε θα καταλήξει κανείς πουθενά.


Δεν έχω πια χρόνο για να ανέχομαι παράλογους ανθρώπους που, παρά τη χρονολογική τους ηλικία, δεν έχουν μεγαλώσει. Δεν έχω πια χρόνο για να λογομαχώ με μετριότητες. Δε θέλω να βρίσκομαι σε συγκεντρώσεις όπου παρελαύνουν παραφουσκωμένοι εγωισμοί. Δεν ανέχομαι τους χειριστικούς και τους καιροσκόπους. Με ενοχλεί η ζήλεια και όσοι προσπαθούν να υποτιμήσουν τους ικανότερους για να οικειοποιηθούν τη θέση τους, το ταλέντο τους και τα επιτεύγματά τους.


Σιχαίνομαι τις παρενέργειες που προκαλεί η μάχη για ένα μεγαλοπρεπές αξίωμα. Οι άνθρωποι δεν μιλούν πια για το περιεχόμενο... μετά βίας συζητούν για την επικεφαλίδα. Ο χρόνος μου είναι λίγος για να ασχολούμαι με τις επικεφαλίδες.


Θέλω την ουσία, η ψυχή μου βιάζεται... Μου μένουν λίγες καραμέλες στη σακούλα! Θέλω να ζήσω δίπλα σε αληθινούς ανθρώπους.


Ανθρώπους που μπορούν να γελούν με τα λάθη τους. Που δεν επαίρονται για το θρίαμβό τους. Που δε θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό πριν από την ώρα τους. Που δεν αποφεύγουν τις ευθύνες τους. Που υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Και που το μόνο που επιθυμούν είναι να βαδίζουν μαζί με την αλήθεια και την ειλικρίνεια.


Το ουσιώδες είναι αυτό που αξίζει τον κόπο στη ζωή.


Θέλω να περιτριγυρίζομαι από πρόσωπα που ξέρουν να αγγίζουν την καρδιά των ανθρώπων... Άνθρωποι που τα σκληρά χτυπήματα της ζωής τούς δίδαξαν πώς μεγαλώνει κανείς με απαλά αγγίγματα στην ψυχή.


Ναι, βιάζομαι, αλλά μόνο για να ζήσω με την ένταση που μόνο η ωριμότητα μπορεί να σου χαρίσει. Σκοπεύω να μην πάει χαμένη καμιά από τις καραμέλες που μου απομένουν. Είμαι σίγουρος ότι ορισμένες θα είναι πιο νόστιμες απ’ όσες έχω ήδη φάει. Σκοπός μου είναι να φτάσω ως το τέλος ικανοποιημένος και σε ειρήνη με τη συνείδησή μου και τους αγαπημένους μου."
                                                                Mario Raul De Morais Andrade


IWANNA



Πηγή έμπνευσής μου και του κειμένου,μια μαμά ηρωίδα.

Καλό ταξίδι αγγελούδι μου . Κουράγιο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...